Zapraszamy do krótkiego rozważania nad słowami św. Ojca Augustyna nawiązującymi do dzisiejszej Ewangelii na 13. Niedzielę Zwykłą roku C…
Gdy szli drogą, ktoś powiedział do Niego: Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz! Jezus mu odpowiedział: Lisy mają nory i ptaki powietrzne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć. Do innego rzekł: Pójdź za Mną! Ten zaś odpowiedział: Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca! Odparł mu: Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże! Jeszcze inny rzekł: Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu! Jezus mu odpowiedział: Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego. (Łk 9, 51-62)
Słowa, które wypowiedział Pan: Lisy mają nory i ptaki powietrzne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć – wskazują, że człowiek ten, poruszony cudami Chrystusa, zapragnął iść za Nim kierując się czczą próżnością, którą oznaczają ptaki. Udawał uległość ucznia i to udawanie zostało określone mianem lisów.
Pan dostrzegł, że ten człowiek kierował się pychą i nie szukał drogi pokory, lecz nadętości władzy. Dlatego powiedział: Lisy mają w tobie jamy; ptactwo w tobie posiada gniazda. Lisy to podstęp, ptactwo to pycha. Jak bowiem ptaki latają wysoko, tak i pyszni; a jak lisy mają nory podstępne, tak i wszyscy ludzie podstępni. Może w tobie mieszkać pycha i podstęp, dla Chrystusa nie ma w tobie miejsca, żeby złożył swoją głowę.
Zostaw odpowiedź