Kategoria Nowenna

„Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia.”

Flp 4, 13

Tylko w Tobie, Panie, rzeczy niemożliwe stają się możliwe. Mocą Twojej Miłości usuwasz słowo „niewykonalne” z mojego życia. Wszystko, co tylko jest zgodne z Twoją wolą, co służy Twojej większej chwale, jest możliwe. Łatwo mi to deklarować, trudniej wykonać. Daj mi więc, Jezu, taką wiarę jak maleńkie ziarno gorczycy, z którego wyrośnie ogromny krzew. Pomóż mi zrozumieć, że wystarczy tylko ziarenko mego wysiłku, mojej dobrej woli, a morze Twojej łaski zaleje me serce i stanie się to, co „niemożliwe”!

Św. Rito, pośród wielu cudownych wydarzeń z twego życia, wspominamy często również przeniesienie cię do klasztoru przez trzech twoich ukochanych świętych...

„Pan cię uchroni od zła wszelkiego:
czuwa nad twoim życiem!”

Ps 121, 7

Jezu, Ty jesteś obecny w każdej chwili mojego życia. Szczególnie, gdy wydaje mi się, że milczysz, nie widzisz, a może nawet śpisz – Ty nie odwracasz Swego Miłującego wzroku ode mnie. Gdy rozpiera mnie radość i szczęście – Ty jesteś szczęśliwy we mnie. Kiedy mrok całkowicie zalewa moją duszę, a ból zdaje się już nie mieć żadnych granic – Ty jesteś i cierpisz ze mną. W takich momentach daj mi, proszę, łaskę oparcia się na Twoim Słowie, które mówi, że choćby mama o mnie zapomniała, Ty o mnie nigdy nie zapomnisz (por. Iz 49, 15)

Św. Rito, ty przeżywałaś ogromny ból z powodu utraty męża i obydwu ukochanych synów...

„Wznoszę swe oczy ku górom: Skądże nadejdzie mi pomoc?
Pomoc mi przyjdzie od Pana, co stworzył niebo i ziemię.”

Ps 121, 1-2

Panie, dokąd zmierza mój wzrok, gdy pojawiają się niespodziewane problemy? Czy to zawsze jest spojrzenie ku Tobie, w górę? Czy czasem nie rozglądam się dookoła i nie obwiniam innych za to, co mnie spotyka? A Ty dziś zachęcasz mnie właśnie do spojrzenia w górę, ponad to, co ziemskie – abym odnalazł Twoje Oczy, które troskliwie towarzyszą mi w każdej trudności. Jezu, pomóż mi odkrywać Twą cichą Obecność we wszystkim, co mnie spotyka.

Św. Rito, w życiu małżeńskim napotkałaś na wiele problemów ze względu na zatwardziałość serca twego ukochanego męża...

„Dziecko, jeżeli masz zamiar służyć Panu,
przygotuj swą duszę na doświadczenia! (…)
Bądź Mu wierny, a On zajmie się tobą,
prostuj swe drogi i Jemu zaufaj!”

Syr 2, 1. 6

Panie, Ty powołujesz mnie do służby Tobie – a w Tobie moim siostrom i braciom. Bardzo pragnę odpowiedzieć na to wezwanie całym sercem, jednak gdzieś w głębi mnie czai się obawa przed cierpieniem, przed nieznanym. A tymczasem Ty obiecujesz, że zaopiekujesz się mną, jeśli tylko Ci zaufam. Udziel mi, Panie, łaski całkowitego oddania się w Twoje Ręce jak dziecko. Niech trwam wiernie przy Tobie, pomimo wielu przeciwności i trudności.

Św. Rito, ty już od najmłodszych lat ufałaś Panu bezgranicznie. Powierzałaś Mu swe troski i pragnienia w spotkaniu na nocnych modlitwach...

„Jezus spojrzał z miłością na [młodzieńca] i rzekł mu: «Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!»”

Mk 10, 21

Panie, Ty patrzysz z miłością na mnie i całe moje życie. Bardzo pragniesz, abym i ja umiała spojrzeć na siebie z perspektywy życia wiecznego – nieba, które chcesz mi ofiarować. A moim oczom i sercu wciąż tak trudno jest wznieść się ku górze. Stale znajduję coś, co przygniata mnie do ziemi. Pomóż mi to wszystko zostawić, porzucić to „bogactwo”, które zaburza Twój porządek rzeczy. Spojrzyj dziś na mnie z miłością.

Święta Rito, ty przeszłaś już przez bramę śmierci do wiecznego przebywania z Panem...

„I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.”

Mt 4, 23

Jezu, w czasie choroby czy cierpienia tak bardzo naturalne wydaje się być pozostawanie w domu, unikanie ludzi, oszczędzanie sił. Tymczasem jednak, wbrew temu co zdroworozsądkowe, aby spotkać Ciebie muszę wyjść z siebie samego. Trzeba mi porzucić własne schematy, przyzwyczajenia, zabezpieczenia i wyjść na zewnątrz, poza własne problemy. To wtedy mogę spotkać Ciebie, który zawsze jesteś w drodze i nigdy nie ustajesz w poszukiwaniu mnie. Panie, ulecz dziś we mnie te słabości, które mnie odgradzają od ludzi.

Święta Rito, ty ostatnie lata swego życia spędzałaś samotnie ze względu na&nbs...

„«Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?»
Odpowiedział im: «Chodźcie, a zobaczycie»”

J 1, 38b-39a

Panie, jakże często dręczy mnie pytanie: jaki jesteś? Jak będzie później, po śmierci? Czyli to pytanie uczniów: Gdzie mieszkasz? A Ty mówisz prosto: „Zamiast gdybać, poprzestawać na swoich malutkich wyobrażeniach po prostu przyjdź do Mnie i zobacz. Zamieszkaj we Mnie.” Nie ma innej drogi poznania Ciebie niż spotkanie, szczególnie w modlitwie. Często też jest to wprowadzenie się do komnaty zwanej cierpieniem – ale to nie ból beznadziei, tylko ból miłości. Panie, otwieraj moje serce na to, co nieznane i zabierz lęk przed tym.

Święta Rito, ty często spotykałaś się z Mistrzem na modlitwie, aż w końcu poprzez stygmat ciernia wprowadził cię do&nbs...

„Wchodźcie przez ciasną bramę!
Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby,
a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą.”

Mt 7, 13

Jezu, Ty pragniesz, bym wszedł na Twoją drogę przez wąską bramę. To o tyle trudne, że nie wszystko będę mógł wziąć ze sobą i muszę zdecydować, co zostawić. Muszę wybrać to, co jest najważniejsze już dziś, teraz. Gdybym chciał wciąż przejść przez szeroką bramę, która kusi pozorną wygodą, próbowałbym wszystko nieść aż do końca. A przecież nie wystarczy mi na to siły. Wtedy może się okazać, że odrzucę to, co najważniejsze, a będę próbował nieść swoje drobiazgi. Jezu, pomóż mi już teraz zostawić to, co nie przybliża mnie do Ciebie.

Święta Rito, wchodząc na drogę życia z...

„Chodźcie, powróćmy do Pana!
On nas zranił i On też uleczy, On to nas pobił, On ranę zawiąże.”

Oz 6, 1

Panie, Ty nie jesteś źródłem ani sprawcą cierpienia. Czasem jednak dopuszczasz, aby ono mnie dosięgnęło. „Rana”, którą Ty zadajesz to ten ciągły niepokój serca; ta pustka, której nikt oprócz Ciebie samego nie może we mnie zapełnić. Tylko ona sprawia jednak, że wciąż Cię poszukuję i pragnę odnaleźć. Bez niej już dawno pogrążyłbym się w marazmie codzienności. Jezu, daj mi łaskę codziennych powrotów do Ciebie.

Święta Rito, po tak wielu zranieniach, wśród bólu i cierpienia, wiedziałaś już, że tylko życie w pełni dla Pana może choć trochę ugasić w tobie tę tęsknotę za Nim. Otrzymałaś i podjęłaś szczególny dar – życia zakonnego...

„Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś.”

Mt 8, 13

Panie, Ty patrzysz w głębię mego serca. Dla Ciebie ważne są pragnienia, intencje, a nie emocje, słowa czy wymuszony czyn. Szukasz w moim sercu tej niezłomnej wiary, która pozostaje nieugięta nawet wobec braku nadziei. Ty dostrzegasz głębię mego serca lepiej niż ja sam. Powiedz mi więc dzisiaj: czyli tli się tam jeszcze choć resztka takiej wiary, która przenosi góry? Choć taka odrobinka jak ziarnko gorczycy?

Św. Rito, po utracie najbliższych chciałaś wstąpić do klasztoru, lecz wciąż ci odmawiano. Nie zwątpiłaś jednak w wezwanie Pana. A Twój Oblubieniec przysłał ci wówczas trzech świętych, aby wprowadzili cię za mury klauzury...